Ułatwienia dostępu

Skip to main content

Słynni gawędziarze

Stefania Buda

regionalistka i gawędziarka. Ur. w 1938 roku w Nosówce (gmina Boguchwała) na Rzeszowszczyźnie. Od 1975 roku działa w zespole „Nosowiny”. Uczestniczka Sabałowych Bajań. W 2022 roku ukazały się, opracowane przez Stefanię Budę „Godki rzesoskie” – zbiór miejscowych podań. Uhonorowana medalem „Zasłużony Obywatel Gminy Boguchwała”

Henryk Hewelt (1936 – 1995)

związany z Gdynią poeta, rzeźbiarz, gawędziarz. Przez kilka lat prowadził szkółkę rzeźbiarstwa w Niemczech. Jego imię nosi Biblioteka Publiczna Gminy Przodkowo.

Edmund Konkolewski (1921 – 2019)

wielewiak, jeden z najbardziej znanych kaszubskich gawędziarzy. Założyciel pierwszego w Polsce wiejskiego koła PTTK. Laureat wielu konkursów krasomówczych. Uczestnik Sabałowych Bajań. Honorowy Obywatel Gminy Karsin.

Edmund Lewańczyk (1943 – 2018)

animator kultury kaszubskiej z Żukowa. Gawędziarz, regionalista, kompozytor. Kierownik artystyczny zespołu „Redzanie”. Znakomity konferansjer, improwizator. Człowiek orkiestra.

Józef Roszman

(ur. 1955 r.) z Gnieżdżewa, kontynuator gawędziarskiej tradycji dziadka Jana Liepkego. Aktor i scenarzysta Amatorskiego Teatru Dorosłych przy Wiejskim Domu Kultury w Strzelnie. Założył kapelę kaszubską „Pleste”. Zajmuje się rogarstwem i kolekcjonowaniem medali o tematyce historycznej. W 2019 roku w wydawnictwie „Region” ukazał się album „Medale z kolekcji Józefa Roszmana”.

Roman Skwiercz (1955 – 2020)

urodził się w Pucku. Po ukończeniu studiów pedagogicznych od 1979 roku pracował jako nauczyciel nauczania początkowego (m. in. w Straszynie k. Gdańska). W roku 1993 przyjął święcenia kapłańskie. Swoje, pełne humoru, gawędy publikował na łamach „Pomeranii”, a w 1993 roku ukazały się dwie publikacje zwarte. Uczestniczył w spływach kajakowych Śladami Remusa, gdzie pełnił funkcję lektora „Żëcô i przigòdów Rémùsa”. Tam zrósł się z nim pseudonim: Remus.

Halina Wreza (1949 – 2019)

urodzona w Leśnie (gmina Szemud), większość aktywnego artystycznie i społecznie życia spędziła w Świńczu (gmina Pruszcz Gdański). Była animatorką kultury, sołtyską. Niektóre jej gawędy były publikowane. Twierdziła, że „porządna gawęda musi mieć coś z nierzeczywistości, choćby jakiegoś diabła albo anioła”. Ostatnie lata życia spędziła w Kościerzynie.